Herstel van lichaam en brein na stresserende of traumatische gebeurtenissen of periode.
Alles wat je meemaakt, wordt opgeslagen in je lichaam. Elke emotie brengt een bepaalde energie in je lijf, als deze energie niet tot uitdrukking wordt gebracht, wordt ze opgeslagen. Zeker bij intens stresserende of traumatische ervaringen of periodes kan er zich heel wat energie opstapelen. Net zoals bij dieren reageert ons lichaam op stresserende gebeurtenissen met bevriezen, vechten of vluchten. Zowel bij acute als bij chronische stress, komt ons lichaam vaak in een kramp terecht. Dieren kunnen de lichamelijke spanning die dat met zich meebrengt, snel en automatisch van zich afschudden (wat hun manier is om de energie die de spanning in hun lijf bracht te ontladen). Mensen zijn niet meer gewoon om te ontladen, waardoor die energie dus vast gehouden wordt. Lichaamsgerichte therapievormen bieden manieren aan waarop je die opgeslagen energie vrij kan laten, waardoor je terug meer energie krijgt. Je voelt je vrijer omdat de emotionele, fysieke kramp losser is en je kan daardoor flexibeler omgaan met de uitdagingen in je leven. Er zijn verschillende vormen om je meer bewust te worden van je eigen patronen in leven, werken, vriendschap... (coaching, voice dialogue, psychotherapie...). Adem- en lichaamswerk heelt op een dieper niveau.
Daarom werk ik ook met Biodynamic Breathwork and Traumarelease System (BBTRS). Deze benadering integreert ademwerk met beweging, bewuste aanraking, geluid, expressie en meditatie waardoor het lichaam zichzelf intuïtief geneest. Is dit helemaal nieuw voor je, of ben je op een of andere manier al vertrouwd met elementen van BBTRS? Maakt niet uit, ik creëer voor jou een veilige ruimte waarin je dit proces kan gaan. Welkom!
En stilaan kwam een pijnlijke periode uit haar leven ter sprake. Het deel van haar dat de pijn daarvan voelde, heeft ze in de kofferbak van haar bus goed opgesloten, in een poging haar leven gewoon terug op te pakken.
Ze zegt er weinig last van te hebben, ze is een doorzetter, geeft niet op. Tegelijk merkt ze dat ze niet meer zo kan genieten dan vroeger, ze stress minder goed kan verdragen (wat de aanleiding is om een stresscoach op te zoeken).
Haar lijf weet heel goed wat er nog in de kofferbak zit en voelt...
Ik vraag haar of ze in plaats van erover te praten eens iets anders wil proberen. "Wil je me met bewegingen, geluiden tonen wat die periode met je gedaan heeft? Dus zonder woorden..." Het wat 'rare' voorstel doet haar eerst verbazen en terugtrekken: 'oeh nee, dat kan ik niet, hoe moet ik dat in godsnaam zo tonen?'
Terwijl we mogelijkheden verkennen, begint haar lijf als vanzelf te spreken en bepaalde houdingen, gebaren uit te proberen.
We focussen op haar lijf: waar voelt ze vreugde, angst, verdriet, woede... Hoe voelt haar lijf nu? De beweging naar binnen wordt zo stilaan gemaakt.
Comentarios